Jump to content

przyjáciel

From Wiktionary, the free dictionary
See also: przyjaciel

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

przyjáciel m pers

  1. (Przemyśl, Podegrodzie) Alternative form of przyjaciel (relative)

Further reading

[edit]
  • Aleksander Saloni (1908) “przyjáciel”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 339
  • Karol Mátyás (1891) “przyjáciel”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 328