przygnębienie

Polish

Etymology

From przygnębić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘ.ɡnɛmˈbjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: przy‧gnę‧bie‧nie

Noun

przygnębienie n

1. verbal noun of przygnębić
2. (medicine, psychology) dejection, depression, despondency (state of mind producing serious long-term lowering of enjoyment)

   Synonym: depresja

Declension

Declension of przygnębienie

	singular	plural
nominative	przygnębienie	przygnębienia
genitive	przygnębienia	przygnębień
dative	przygnębieniu	przygnębieniom
accusative	przygnębienie	przygnębienia
instrumental	przygnębieniem	przygnębieniami
locative	przygnębieniu	przygnębieniach
vocative	przygnębienie	przygnębienia

Further reading

• przygnębienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przygnębienie in Polish dictionaries at PWN