przyciąganie

Polish

Etymology

From przyciągać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘ.t͡ɕɔŋˈɡa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: przy‧cią‧ga‧nie

Noun

przyciąganie n

1. verbal noun of przyciągać
2. (physics) gravity, gravitation (fundamental force of attraction that exists between all matter in the universe, caused by the curvature of spacetime caused by matter)

   Synonyms: ciążenie, grawitacja

Declension

Declension of przyciąganie

	singular
nominative	przyciąganie
genitive	przyciągania
dative	przyciąganiu
accusative	przyciąganie
instrumental	przyciąganiem
locative	przyciąganiu
vocative	przyciąganie

Further reading

• przyciąganie in Polish dictionaries at PWN