przeszkadzanie

Polish

Etymology

From przeszkadzać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.ʂkaˈd͡za.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: prze‧szka‧dza‧nie

Noun

przeszkadzanie n

1. verbal noun of przeszkadzać

Declension

Declension of przeszkadzanie

	singular
nominative	przeszkadzanie
genitive	przeszkadzania
dative	przeszkadzaniu
accusative	przeszkadzanie
instrumental	przeszkadzaniem
locative	przeszkadzaniu
vocative	przeszkadzanie

Further reading

• przeszkadzanie in Polish dictionaries at PWN