przemówionko

Polish

Etymology

From przemówienie +‎ -ko. First attested in 1938.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.muˈvjɔŋ.kɔ/
• Rhymes: -ɔŋkɔ
• Syllabification: prze‧mó‧wion‧ko

Noun

przemówionko n

1. (rare) diminutive of przemówienie
   • 1938 February 13, Głos Powstańca Wielkopolskiego : organ Zw. Powstańców Wielkopolskich : niezależny tygodnik chrześcijański i narodowy‎^[2], volume 1, number 4, page 2:

     Ten wstęp ślicznego w stylu i treści przemówionka prezesa „komisji“ dla spraw zagranicznych jest tak ciekawy, że godny jest, by go podać — pisze p. Wraga — w dosłowbym tłumaczeniu: […]

     This introduction by the president of the "commission" for foreign affairs, which is beautiful in style and content of the little speech, is so interesting that it deserves to be quoted — writes Mr. Wraga — in a literal translation: […]

   • 2001, Marta Tomaszewska, Urwany ślad‎^[3], Wydawnictwo Tower Press:

     Wygłosiwszy zatem takie oto maleńkie przemówionko, nieznajoma dziewczynka rozpięła zamek błyskawiczny swego czerwonego, puchowego kombinezonu, zrzuciła z głowy kaptur, potrząsnęła głową.

     So, having made this little speech, the unknown girl unzipped her red, down-filled jumpsuit, took off her hood and shook her head.

Declension

Declension of przemówionko

	singular	plural
nominative	przemówionko	przemówionka
genitive	przemówionka	przemówionek
dative	przemówionku	przemówionkom
accusative	przemówionko	przemówionka
instrumental	przemówionkiem	przemówionkami
locative	przemówionku	przemówionkach
vocative	przemówionko	przemówionka

Related terms

adjectives

• przemowny
• przemówieniowy

 

nouns

• przemawiacz
• przemowa
• przemówca
• przemówczyni

 

verbs

• mówić impf
• przemówić pf, przemawiać impf

 

Further reading

• przemówionko in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego