przekwit

Polish

Etymology

Deverbal from przekwitnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛ.kfit/
• Rhymes: -ɛkfit
• Syllabification: prze‧kwit

Noun

przekwit m inan

1. (rare) climacterium
2. (literary) withering

Declension

Declension of przekwit

	singular	plural
nominative	przekwit	przekwity
genitive	przekwitu	przekwitów
dative	przekwitowi	przekwitom
accusative	przekwit	przekwity
instrumental	przekwitem	przekwitami
locative	przekwicie	przekwitach
vocative	przekwicie	przekwity

Related terms

adjective

• przekwitły

 

verbs

• przekwitać
• przekwitnąć

 

Further reading

• przekwit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przekwit in Polish dictionaries at PWN