przekonać

Polish

Etymology

From prze- +‎ konać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛˈkɔ.nat͡ɕ/

• Audio 1; “przekonać”:

  (file)

• Audio 2; “przekonać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔnat͡ɕ
• Syllabification: prze‧ko‧nać

Verb

przekonać pf (imperfective przekonywać)

1. (transitive) to convince
2. (reflexive with się) to become convinced

Conjugation

Conjugation of przekonać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przekonać
future tense	1st	przekonam			przekonamy
	2nd	przekonasz			przekonacie
	3rd	przekona			przekonają
	impersonal	przekona się
past tense	1st	przekonałem, -(e)m przekonał	przekonałam, -(e)m przekonała	przekonałom, -(e)m przekonało	przekonaliśmy, -(e)śmy przekonali	przekonałyśmy, -(e)śmy przekonały
	2nd	przekonałeś, -(e)ś przekonał	przekonałaś, -(e)ś przekonała	przekonałoś, -(e)ś przekonało	przekonaliście, -(e)ście przekonali	przekonałyście, -(e)ście przekonały
	3rd	przekonał	przekonała	przekonało	przekonali	przekonały
	impersonal	przekonano
conditional	1st	przekonałbym, bym przekonał	przekonałabym, bym przekonała	przekonałobym, bym przekonało	przekonalibyśmy, byśmy przekonali	przekonałybyśmy, byśmy przekonały
	2nd	przekonałbyś, byś przekonał	przekonałabyś, byś przekonała	przekonałobyś, byś przekonało	przekonalibyście, byście przekonali	przekonałybyście, byście przekonały
	3rd	przekonałby, by przekonał	przekonałaby, by przekonała	przekonałoby, by przekonało	przekonaliby, by przekonali	przekonałyby, by przekonały
	impersonal	przekonano by
imperative	1st	niech przekonam			przekonajmy
	2nd	przekonaj			przekonajcie
	3rd	niech przekona			niech przekonają
passive adjectival participle		przekonany	przekonana	przekonane	przekonani	przekonane
anterior adverbial participle		przekonawszy
verbal noun		przekonanie

Further reading

• przekonać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przekonać in Polish dictionaries at PWN