przeczący

Polish

Etymology

From przeczyć +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛˈt͡ʂɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: prze‧czą‧cy

Adjective

przeczący (not comparable, derived adverb przecząco)

1. negative, contradictive (expressing opposite of confirmation)

   Antonym: twierdzący

Declension

Declension of przeczący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	przeczący		przecząca	przeczące	przeczący	przeczące
genitive	przeczącego		przeczącej	przeczącego	przeczących
dative	przeczącemu		przeczącej	przeczącemu	przeczącym
accusative	przeczącego	przeczący	przeczącą	przeczące	przeczących	przeczące
instrumental	przeczącym		przeczącą	przeczącym	przeczącymi
locative	przeczącym		przeczącej	przeczącym	przeczących

Derived terms

noun

• zaimek przeczący

 

Participle

przeczący (active adjectival)

1. active adjectival participle of przeczyć

Further reading

• przeczący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeczący in Polish dictionaries at PWN