przebaczenie

Polish

Etymology

From przebaczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.baˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: prze‧ba‧cze‧nie

Noun

przebaczenie n

1. verbal noun of przebaczyć
2. forgiveness, pardon

   Synonyms: wybaczenie, odpuszczenie

Declension

Declension of przebaczenie

	singular
nominative	przebaczenie
genitive	przebaczenia
dative	przebaczeniu
accusative	przebaczenie
instrumental	przebaczeniem
locative	przebaczeniu
vocative	przebaczenie

Further reading

• przebaczenie in Polish dictionaries at PWN