prymicja

See also: prymicją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin prīmitiae.

Pronunciation

• IPA^(key): /prɘˈmi.t͡sja/
• Rhymes: -it͡sja
• Syllabification: pry‧mi‧cja

Noun

prymicja f

1. (Roman Catholicism) First Mass (the first mass of a newly ordained priest)

Declension

Declension of prymicja

	singular	plural
nominative	prymicja	prymicje
genitive	prymicji	prymicji/prymicyj (archaic)
dative	prymicji	prymicjom
accusative	prymicję	prymicje
instrumental	prymicją	prymicjami
locative	prymicji	prymicjach
vocative	prymicjo	prymicje

Further reading

• prymicja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prymicja in Polish dictionaries at PWN