prowokacja

Polish

Etymology

Borrowed from French provocation, from Late Latin prōvocātiō, from Latin prōvocō.

Pronunciation

• IPA^(key): /prɔ.vɔˈka.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: pro‧wo‧ka‧cja

Noun

prowokacja f

1. provocation

Declension

Declension of prowokacja

	singular	plural
nominative	prowokacja	prowokacje
genitive	prowokacji	prowokacji/prowokacyj (archaic)
dative	prowokacji	prowokacjom
accusative	prowokację	prowokacje
instrumental	prowokacją	prowokacjami
locative	prowokacji	prowokacjach
vocative	prowokacjo	prowokacje

Derived terms

(adjective):

• prowokacyjny

Related terms

(verbs):

• prowokować
• sprowokować

Further reading

• prowokacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prowokacja in Polish dictionaries at PWN