propudium
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]prōpudium n (genitive prōpudiī or prōpudī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | prōpudium | prōpudia |
genitive | prōpudiī prōpudī1 |
prōpudiōrum |
dative | prōpudiō | prōpudiīs |
accusative | prōpudium | prōpudia |
ablative | prōpudiō | prōpudiīs |
vocative | prōpudium | prōpudia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
[edit]References
[edit]- “propudium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “propudium”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- propudium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.