prokurator

See also: prokuratōr and prokùratór

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin procurator.

Pronunciation

• IPA^(key): /prɔ.kuˈra.tɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: pro‧ku‧ra‧tor

Noun

prokurator m pers (female equivalent prokurator or prokuratorka)

1. prosecutor

Declension

Declension of prokurator

	singular	plural
nominative	prokurator	prokuratorzy/prokuratorowie/prokuratory (deprecative)
genitive	prokuratora	prokuratorów
dative	prokuratorowi	prokuratorom
accusative	prokuratora	prokuratorów
instrumental	prokuratorem	prokuratorami
locative	prokuratorze	prokuratorach
vocative	prokuratorze	prokuratorzy/prokuratorowie/prokuratory (deprecative)

Related terms

nouns

• prokuratura

 

Noun

prokurator f (indeclinable)

1. prosecutor

   Synonym: prokuratorka

Further reading

• prokurator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prokurator in Polish dictionaries at PWN