Jump to content

procubaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of prōcubō

Participle

[edit]

prōcubātūrus (feminine prōcubātūra, neuter prōcubātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative prōcubātūrus prōcubātūra prōcubātūrum prōcubātūrī prōcubātūrae prōcubātūra
genitive prōcubātūrī prōcubātūrae prōcubātūrī prōcubātūrōrum prōcubātūrārum prōcubātūrōrum
dative prōcubātūrō prōcubātūrae prōcubātūrō prōcubātūrīs
accusative prōcubātūrum prōcubātūram prōcubātūrum prōcubātūrōs prōcubātūrās prōcubātūra
ablative prōcubātūrō prōcubātūrā prōcubātūrō prōcubātūrīs
vocative prōcubātūre prōcubātūra prōcubātūrum prōcubātūrī prōcubātūrae prōcubātūra