prióir

Irish

Etymology

From Medieval Latin prior, adapted to contain the suffix -óir.

Noun

prióir m (genitive singular prióra, nominative plural prióirí)

1. (Christianity) prior (high-ranking member of a monastery)

   Coordinate term: banphrióir

Declension

Declension of prióir (third declension)

bare forms case singular plural nominative prióir prióirí vocative a phrióir a phrióirí genitive prióra prióirí dative prióir prióirí forms with the definite article case singular plural nominative an prióir na prióirí genitive an phrióra na bprióirí dative leis an bprióir don phrióir leis na prióirí

Derived terms

• prióireacht (“priory”)

Mutation

Mutated forms of prióir

radical	lenition	eclipsis
prióir	phrióir	bprióir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “prióir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “prióir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “prióir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “prióir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024