preĝi

See also: pregi

Esperanto

Etymology

From Italian pregare.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpred͡ʒi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ed͡ʒi
• Hyphenation: pre‧ĝi

Verb

preĝi (present preĝas, past preĝis, future preĝos, conditional preĝus, volitive preĝu)

1. to pray

Conjugation

Conjugation of preĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		preĝas		preĝis		preĝos
active participle		preĝanta	preĝantaj	preĝinta	preĝintaj	preĝonta	preĝontaj
	acc.	preĝantan	preĝantajn	preĝintan	preĝintajn	preĝontan	preĝontajn
passive participle		preĝata	preĝataj	preĝita	preĝitaj	preĝota	preĝotaj
	acc.	preĝatan	preĝatajn	preĝitan	preĝitajn	preĝotan	preĝotajn
nominal active participle		preĝanto	preĝantoj	preĝinto	preĝintoj	preĝonto	preĝontoj
	acc.	preĝanton	preĝantojn	preĝinton	preĝintojn	preĝonton	preĝontojn
nominal passive participle		preĝato	preĝatoj	preĝito	preĝitoj	preĝoto	preĝotoj
	acc.	preĝaton	preĝatojn	preĝiton	preĝitojn	preĝoton	preĝotojn
adverbial active participle		preĝante		preĝinte		preĝonte
adverbial passive participle		preĝate		preĝite		preĝote

infinitive		preĝi						imperative		preĝu						conditional		preĝus

Derived terms

• alpreĝi (“to pray to”)
• preĝejo (“place of worship”)