Jump to content

praestitus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of praestō

Participle

[edit]

praestitus (feminine praestita, neuter praestitum); first/second-declension participle

  1. standing out, preceding, superior, excellent, unsurpassed, excellent.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praestitus praestita praestitum praestitī praestitae praestita
genitive praestitī praestitae praestitī praestitōrum praestitārum praestitōrum
dative praestitō praestitae praestitō praestitīs
accusative praestitum praestitam praestitum praestitōs praestitās praestita
ablative praestitō praestitā praestitō praestitīs
vocative praestite praestita praestitum praestitī praestitae praestita

References

[edit]