praesagiundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future passive participle of praesāgiō.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /prae̯.saː.ɡiˈun.dus/, [präe̯s̠äːɡiˈʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pre.sa.d͡ʒiˈun.dus/, [pres̬äd͡ʒiˈun̪d̪us]
Participle
[edit]praesāgiundus (feminine praesāgiunda, neuter praesāgiundum); first/second-declension participle
- which is to be foreboded
Inflection
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praesāgiundus | praesāgiunda | praesāgiundum | praesāgiundī | praesāgiundae | praesāgiunda | |
| genitive | praesāgiundī | praesāgiundae | praesāgiundī | praesāgiundōrum | praesāgiundārum | praesāgiundōrum | |
| dative | praesāgiundō | praesāgiundae | praesāgiundō | praesāgiundīs | |||
| accusative | praesāgiundum | praesāgiundam | praesāgiundum | praesāgiundōs | praesāgiundās | praesāgiunda | |
| ablative | praesāgiundō | praesāgiundā | praesāgiundō | praesāgiundīs | |||
| vocative | praesāgiunde | praesāgiunda | praesāgiundum | praesāgiundī | praesāgiundae | praesāgiunda | |