praesaeptus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of praesaepiō.
Participle
[edit]praesaeptus (feminine praesaepta, neuter praesaeptum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praesaeptus | praesaepta | praesaeptum | praesaeptī | praesaeptae | praesaepta | |
| genitive | praesaeptī | praesaeptae | praesaeptī | praesaeptōrum | praesaeptārum | praesaeptōrum | |
| dative | praesaeptō | praesaeptae | praesaeptō | praesaeptīs | |||
| accusative | praesaeptum | praesaeptam | praesaeptum | praesaeptōs | praesaeptās | praesaepta | |
| ablative | praesaeptō | praesaeptā | praesaeptō | praesaeptīs | |||
| vocative | praesaepte | praesaepta | praesaeptum | praesaeptī | praesaeptae | praesaepta | |