praefixus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praefīgō.

Participle

praefīxus (feminine praefīxa, neuter praefīxum); first/second-declension participle

1. fastened or attached in front
2. prefixed

Declension

First/second-declension adjective.

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	praefīxus	praefīxa	praefīxum		praefīxī	praefīxae	praefīxa
genitive	praefīxī	praefīxae	praefīxī		praefīxōrum	praefīxārum	praefīxōrum
dative	praefīxō	praefīxae	praefīxō		praefīxīs
accusative	praefīxum	praefīxam	praefīxum		praefīxōs	praefīxās	praefīxa
ablative	praefīxō	praefīxā	praefīxō		praefīxīs
vocative	praefīxe	praefīxa	praefīxum		praefīxī	praefīxae	praefīxa

Descendants

• Catalan: prefix
• English: prefix
• French: préfixe
• Galician: prefixo
• Italian: prefisso
• Portuguese: prefixo
• Romanian: prefix
• Spanish: prefijo