praecuratus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of praecūrō
Participle
[edit]praecūrātus (feminine praecūrāta, neuter praecūrātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praecūrātus | praecūrāta | praecūrātum | praecūrātī | praecūrātae | praecūrāta | |
| genitive | praecūrātī | praecūrātae | praecūrātī | praecūrātōrum | praecūrātārum | praecūrātōrum | |
| dative | praecūrātō | praecūrātae | praecūrātō | praecūrātīs | |||
| accusative | praecūrātum | praecūrātam | praecūrātum | praecūrātōs | praecūrātās | praecūrāta | |
| ablative | praecūrātō | praecūrātā | praecūrātō | praecūrātīs | |||
| vocative | praecūrāte | praecūrāta | praecūrātum | praecūrātī | praecūrātae | praecūrāta | |