praecedens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of praecēdō.
Participle
[edit]praecēdēns (genitive praecēdentis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praecēdēns | praecēdentēs | praecēdentia | ||
Genitive | praecēdentis | praecēdentium | |||
Dative | praecēdentī | praecēdentibus | |||
Accusative | praecēdentem | praecēdēns | praecēdentēs praecēdentīs |
praecēdentia | |
Ablative | praecēdente praecēdentī1 |
praecēdentibus | |||
Vocative | praecēdēns | praecēdentēs | praecēdentia |
1When used purely as an adjective.