praecautio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /prae̯ˈkau̯.ti.oː/, [präe̯ˈkäu̯t̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /preˈkau̯t.t͡si.o/, [preˈkäu̯t̪ː͡s̪io]
Noun
[edit]praecautiō f (genitive praecautiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | praecautiō | praecautiōnēs |
| genitive | praecautiōnis | praecautiōnum |
| dative | praecautiōnī | praecautiōnibus |
| accusative | praecautiōnem | praecautiōnēs |
| ablative | praecautiōne | praecautiōnibus |
| vocative | praecautiō | praecautiōnēs |