Jump to content

praštit

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

Related to práskat.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈpraʃcɪt]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: pra‧š‧tit

Verb

[edit]

praštit pf

  1. to hit, to punch, to strike
    Synonyms: uhodit, bacit, udeřit
    Antonín je chlapík jako skála. Zdá se, že by na kus cesty odlítlo, do čeho by svýma rukama praštil.(please add an English translation of this usage example)

Conjugation

[edit]
Conjugation of praštit
infinitive praštit, praštiti active adjective praštivší
verbal noun praštení passive adjective praštený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person praštím praštíme praštěme, prašťme
2nd person praštíš praštíte prašti, prašť praštěte, prašťte
3rd person praští praští

The verb praštit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate praštil praštili prašten prašteni
masculine inanimate praštily prašteny
feminine praštila praštena
neuter praštilo praštila prašteno praštena
transgressives present past
masculine singular praštiv
feminine + neuter singular praštivši
plural praštivše

Further reading

[edit]
  • praštiti”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • praštiti”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • praštit”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025