prałat

See also: Prälat and prałāt

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin praelātus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpra.wat/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awat
• Syllabification: pra‧łat

Noun

prałat m pers

1. (Roman Catholicism) prelate

Declension

Declension of prałat

	singular	plural
nominative	prałat	prałaci/prałaty (deprecative)
genitive	prałata	prałatów
dative	prałatowi	prałatom
accusative	prałata	prałatów
instrumental	prałatem	prałatami
locative	prałacie	prałatach
vocative	prałacie	prałaci

Derived terms

adjective

• prałacki

 

noun

• prałactwo

 

Related terms

noun

• prałatura

 

Further reading

• prałat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prałat in Polish dictionaries at PWN