prócowanje

Upper Sorbian

Etymology

From prócować +‎ -anje.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʀʊt͡sɔwanjɛ/
• Rhymes: -ʊt͡sɔwanjɛ
• Hyphenation: pró‧co‧wa‧nje
• Syllabification: pró‧co‧wa‧nje

Noun

prócowanje n

1. verbal noun of prócować
   1. effort, endeavor
      • 1869, Handrij Dučman, Pismowstwo katholskich Serbow‎^[1], page 1:

        Při wšitkich dotalnych prócowanjach njeje hišće možno było, Serbow pod jene pismo přiwjesć.

        Despite all previous efforts, it had not yet been possible to bring the Sorbs under that script.

Declension

Declension of prócowanje (neuter soft stem)

	singular	dual	plural
nominative	prócowanje	prócowani	prócowanja
genitive	prócowanja	prócowanjow	prócowanjow
dative	prócowanju	prócowanjomaj	prócowanjam
accusative	prócowanje	prócowani	prócowanja
instrumental	prócowanjom	prócowanjomaj	prócowanjemi
locative	prócowanju	prócowanjomaj	prócowanjach
vocative	prócowanje	prócowani	prócowanja

Derived terms

nouns

• narodne prócowanje n

References

• “prócowanje” in Soblex