prócadóir

Irish

Etymology

From Old Irish procatóir (“procurator or caterer of a monastery”), ultimately from Latin procurator.

Noun

prócadóir m (genitive singular prócadóra, nominative plural prócadóirí)

1. (historical, religion) procurator

   Hyponym: banphrócadóir

2. proctor
3. financial agent
4. pursy, portly person

Declension

Declension of prócadóir (third declension)

bare forms case singular plural nominative prócadóir prócadóirí vocative a phrócadóir a phrócadóirí genitive prócadóra prócadóirí dative prócadóir prócadóirí forms with the definite article case singular plural nominative an prócadóir na prócadóirí genitive an phrócadóra na bprócadóirí dative leis an bprócadóir don phrócadóir leis na prócadóirí

Mutation

Mutated forms of prócadóir

radical	lenition	eclipsis
prócadóir	phrócadóir	bprócadóir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “prócadóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “procatóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “prócadóir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “prócadóir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2025