pozostawać

Polish

Etymology

From po- +‎ zostawać. First attested in 1564.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔ.zɔˈsta.vat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔ.zɔˈsta.vat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avat͡ɕ
• Syllabification: po‧zo‧sta‧wać

Verb

pozostawać impf (perfective pozostać)

1. (intransitive or reflexive with się, literary or colloquial) to stay, to remain (to not leave)

   Synonyms: ostawać, przyzostawać się, zostawać (się)

2. (intransitive, literary) to remain, to be left (to be left after a number or quantity has been subtracted or cut off) [with dative ‘for whom’]

   Synonym: zostawać

3. (intransitive) to remain (to be available or seen after someone's death) [with dative ‘for whom’ and po (+ locative) ‘after whose death’]

   Synonym: zostawać

4. (intransitive or reflexive with się, literary or colloquial) to remain (to not lose traits or stop being in a particular situation) [with instrumental ‘whom/what’]
5. (reflexive with się, colloquial) to find oneself in a situation due to one's own's action

   Synonym: zostawać

Usage notes

When used intransitively, this term is literary. When used reflexively, this term is colloquial.

Conjugation

Conjugation of pozostawać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pozostawać
present tense	1st	pozostaję			pozostajemy
	2nd	pozostajesz			pozostajecie
	3rd	pozostaje			pozostają
	impersonal	pozostaje się
past tense	1st	pozostawałem, -(e)m pozostawał	pozostawałam, -(e)m pozostawała	pozostawałom, -(e)m pozostawało	pozostawaliśmy, -(e)śmy pozostawali	pozostawałyśmy, -(e)śmy pozostawały
	2nd	pozostawałeś, -(e)ś pozostawał	pozostawałaś, -(e)ś pozostawała	pozostawałoś, -(e)ś pozostawało	pozostawaliście, -(e)ście pozostawali	pozostawałyście, -(e)ście pozostawały
	3rd	pozostawał	pozostawała	pozostawało	pozostawali	pozostawały
	impersonal	pozostawano
future tense	1st	będę pozostawał, będę pozostawać	będę pozostawała, będę pozostawać	będę pozostawało, będę pozostawać	będziemy pozostawali, będziemy pozostawać	będziemy pozostawały, będziemy pozostawać
	2nd	będziesz pozostawał, będziesz pozostawać	będziesz pozostawała, będziesz pozostawać	będziesz pozostawało, będziesz pozostawać	będziecie pozostawali, będziecie pozostawać	będziecie pozostawały, będziecie pozostawać
	3rd	będzie pozostawał, będzie pozostawać	będzie pozostawała, będzie pozostawać	będzie pozostawało, będzie pozostawać	będą pozostawali, będą pozostawać	będą pozostawały, będą pozostawać
	impersonal	będzie pozostawać się
conditional	1st	pozostawałbym, bym pozostawał	pozostawałabym, bym pozostawała	pozostawałobym, bym pozostawało	pozostawalibyśmy, byśmy pozostawali	pozostawałybyśmy, byśmy pozostawały
	2nd	pozostawałbyś, byś pozostawał	pozostawałabyś, byś pozostawała	pozostawałobyś, byś pozostawało	pozostawalibyście, byście pozostawali	pozostawałybyście, byście pozostawały
	3rd	pozostawałby, by pozostawał	pozostawałaby, by pozostawała	pozostawałoby, by pozostawało	pozostawaliby, by pozostawali	pozostawałyby, by pozostawały
	impersonal	pozostawano by
imperative	1st	niech pozostaję			pozostawajmy
	2nd	pozostawaj			pozostawajcie
	3rd	niech pozostaje			niech pozostają
active adjectival participle		pozostający	pozostająca	pozostające	pozostający	pozostające
contemporary adverbial participle		pozostając
verbal noun		pozostawanie

Derived terms

proverbs

• słowa ulatują, pismo pozostaje

 

verbs

• nie pozostawać dłużny impf, nie pozostać dłużny pf

 

Related terms

adjective

• pozostały

 

noun

• pozostałość

 

verbs

• pozostawiać
• pozostawić

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), pozostawać is one of the most used words in Polish, appearing 35 times in scientific texts, 9 times in news, 9 times in essays, 12 times in fiction, and 8 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 73 times, making it the 885th most common word in a corpus of 500,000 words.

Verb

pozostawać pf

1. (intransitive, colloquial, of multiple people or things) to become [with instrumental ‘whom/what’]

Conjugation

Conjugation of pozostawać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pozostawać
present tense	1st	pozostaję			pozostajemy
	2nd	pozostajesz			pozostajecie
	3rd	pozostaje			pozostają
	impersonal	pozostaje się
past tense	1st	pozostawałem, -(e)m pozostawał	pozostawałam, -(e)m pozostawała	pozostawałom, -(e)m pozostawało	pozostawaliśmy, -(e)śmy pozostawali	pozostawałyśmy, -(e)śmy pozostawały
	2nd	pozostawałeś, -(e)ś pozostawał	pozostawałaś, -(e)ś pozostawała	pozostawałoś, -(e)ś pozostawało	pozostawaliście, -(e)ście pozostawali	pozostawałyście, -(e)ście pozostawały
	3rd	pozostawał	pozostawała	pozostawało	pozostawali	pozostawały
	impersonal	pozostawano
future tense	1st	będę pozostawał, będę pozostawać	będę pozostawała, będę pozostawać	będę pozostawało, będę pozostawać	będziemy pozostawali, będziemy pozostawać	będziemy pozostawały, będziemy pozostawać
	2nd	będziesz pozostawał, będziesz pozostawać	będziesz pozostawała, będziesz pozostawać	będziesz pozostawało, będziesz pozostawać	będziecie pozostawali, będziecie pozostawać	będziecie pozostawały, będziecie pozostawać
	3rd	będzie pozostawał, będzie pozostawać	będzie pozostawała, będzie pozostawać	będzie pozostawało, będzie pozostawać	będą pozostawali, będą pozostawać	będą pozostawały, będą pozostawać
	impersonal	będzie pozostawać się
conditional	1st	pozostawałbym, bym pozostawał	pozostawałabym, bym pozostawała	pozostawałobym, bym pozostawało	pozostawalibyśmy, byśmy pozostawali	pozostawałybyśmy, byśmy pozostawały
	2nd	pozostawałbyś, byś pozostawał	pozostawałabyś, byś pozostawała	pozostawałobyś, byś pozostawało	pozostawalibyście, byście pozostawali	pozostawałybyście, byście pozostawały
	3rd	pozostawałby, by pozostawał	pozostawałaby, by pozostawała	pozostawałoby, by pozostawało	pozostawaliby, by pozostawali	pozostawałyby, by pozostawały
	impersonal	pozostawano by
imperative	1st	niech pozostaję			pozostawajmy
	2nd	pozostawaj			pozostawajcie
	3rd	niech pozostaje			niech pozostają
active adjectival participle		pozostający	pozostająca	pozostające	pozostający	pozostające
contemporary adverbial participle		pozostając
verbal noun		pozostawanie

Further reading

• pozostawać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pozostawać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pozostawać in Polish dictionaries at PWN
• Paweł Kupiszewski (16.07.2020) “POZOSTAWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Paweł Kupiszewski (16.07.2020) “POZOSTAWAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pozostawać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pozostawać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pozostawać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 918
• pozostawać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego