Jump to content

powinąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From powijać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

powinąć pf (imperfective powijać)

  1. (transitive, obsolete) to swaddle (to wrap an infant in clothing that restricts movement)
    Synonym: owinąć
  2. (reflexive with się) to slip (to lose one’s traction on a slippery surface; to slide due to a lack of friction)
    Synonym: poślizgnąć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of powinąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powinąć
future tense 1st powinę powiniemy
2nd powiniesz powiniecie
3rd powinie powiną
impersonal powinie się
past tense 1st powinąłem,
-(e)m powinął
powinęłam,
-(e)m powinęła
powinęłom,
-(e)m powinęło
powinęliśmy,
-(e)śmy powinęli
powinęłyśmy,
-(e)śmy powinęły
2nd powinąłeś,
-(e)ś powinął
powinęłaś,
-(e)ś powinęła
powinęłoś,
-(e)ś powinęło
powinęliście,
-(e)ście powinęli
powinęłyście,
-(e)ście powinęły
3rd powinął powinęła powinęło powinęli powinęły
impersonal powinięto
conditional 1st powinąłbym,
bym powinął
powinęłabym,
bym powinęła
powinęłobym,
bym powinęło
powinęlibyśmy,
byśmy powinęli
powinęłybyśmy,
byśmy powinęły
2nd powinąłbyś,
byś powinął
powinęłabyś,
byś powinęła
powinęłobyś,
byś powinęło
powinęlibyście,
byście powinęli
powinęłybyście,
byście powinęły
3rd powinąłby,
by powinął
powinęłaby,
by powinęła
powinęłoby,
by powinęło
powinęliby,
by powinęli
powinęłyby,
by powinęły
impersonal powinięto by
imperative 1st niech powinę powińmy
2nd powiń powińcie
3rd niech powinie niech powiną
passive adjectival participle powinięty powinięta powinięte powinięci powinięte
anterior adverbial participle powinąwszy
verbal noun powinięcie

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
adverb
noun

Further reading

[edit]
  • powinąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powinąć in Polish dictionaries at PWN