powikłać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ wikłać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈvi.kwat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ikwat͡ɕ
  • Syllabification: po‧wi‧kłać

Verb

[edit]

powikłać pf

  1. (transitive) to tangle, to ravel
    Synonym: poplątać
  2. (transitive) to complicate, to convolute
    Synonyms: pogmatwać, zagmatwać
  3. (reflexive with się) to become complicated

Conjugation

[edit]
Conjugation of powikłać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powikłać
future tense 1st powikłam powikłamy
2nd powikłasz powikłacie
3rd powikła powikłają
impersonal powikła się
past tense 1st powikłałem,
-(e)m powikłał
powikłałam,
-(e)m powikłała
powikłałom,
-(e)m powikłało
powikłaliśmy,
-(e)śmy powikłali
powikłałyśmy,
-(e)śmy powikłały
2nd powikłałeś,
-(e)ś powikłał
powikłałaś,
-(e)ś powikłała
powikłałoś,
-(e)ś powikłało
powikłaliście,
-(e)ście powikłali
powikłałyście,
-(e)ście powikłały
3rd powikłał powikłała powikłało powikłali powikłały
impersonal powikłano
conditional 1st powikłałbym,
bym powikłał
powikłałabym,
bym powikłała
powikłałobym,
bym powikłało
powikłalibyśmy,
byśmy powikłali
powikłałybyśmy,
byśmy powikłały
2nd powikłałbyś,
byś powikłał
powikłałabyś,
byś powikłała
powikłałobyś,
byś powikłało
powikłalibyście,
byście powikłali
powikłałybyście,
byście powikłały
3rd powikłałby,
by powikłał
powikłałaby,
by powikłała
powikłałoby,
by powikłało
powikłaliby,
by powikłali
powikłałyby,
by powikłały
impersonal powikłano by
imperative 1st niech powikłam powikłajmy
2nd powikłaj powikłajcie
3rd niech powikła niech powikłają
passive adjectival participle powikłany powikłana powikłane powikłani powikłane
anterior adverbial participle powikławszy
verbal noun powikłanie

Further reading

[edit]
  • powikłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powikłać in Polish dictionaries at PWN