From po- + wić.
powić pf (imperfective powijać)
- (transitive, literary) to give birth
- Synonym: urodzić
- (transitive, obsolete) to wrap
- Synonym: owinąć
Conjugation of powić pf
|
powić
|
powiję
|
powijemy
|
powijesz
|
powijecie
|
powije
|
powiją
|
powije się
|
powiłem, -(e)m powił
|
powiłam, -(e)m powiła
|
powiłom, -(e)m powiło
|
powiliśmy, -(e)śmy powili
|
powiłyśmy, -(e)śmy powiły
|
powiłeś, -(e)ś powił
|
powiłaś, -(e)ś powiła
|
powiłoś, -(e)ś powiło
|
powiliście, -(e)ście powili
|
powiłyście, -(e)ście powiły
|
powił
|
powiła
|
powiło
|
powili
|
powiły
|
powito
|
powiłbym, bym powił
|
powiłabym, bym powiła
|
powiłobym, bym powiło
|
powilibyśmy, byśmy powili
|
powiłybyśmy, byśmy powiły
|
powiłbyś, byś powił
|
powiłabyś, byś powiła
|
powiłobyś, byś powiło
|
powilibyście, byście powili
|
powiłybyście, byście powiły
|
powiłby, by powił
|
powiłaby, by powiła
|
powiłoby, by powiło
|
powiliby, by powili
|
powiłyby, by powiły
|
powito by
|
niech powiję
|
powijmy
|
powij
|
powijcie
|
niech powije
|
niech powiją
|
powity
|
powita
|
powite
|
powici
|
powite
|
powiwszy
|
powicie
|
- powić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- powić in Polish dictionaries at PWN