potrzeć

Polish

Etymology

From po- +‎ trzeć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpɔ.tʂɛt͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈpɔ.tʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtʂɛt͡ɕ
• Syllabification: po‧trzeć

Verb

potrzeć pf (imperfective pocierać)

1. (transitive) to rub
2. (reflexive with się) to rub oneself
3. (reflexive with się) to rub one another
4. (transitive, Near Masovian, of boots) Synonym of wyczyścić

Conjugation

Conjugation of potrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		potrzeć
future tense	1st	potrę			potrzemy
	2nd	potrzesz			potrzecie
	3rd	potrze			potrą
	impersonal	potrze się
past tense	1st	potarłem, -(e)m potarł	potarłam, -(e)m potarła	potarłom, -(e)m potarło	potarliśmy, -(e)śmy potarli	potarłyśmy, -(e)śmy potarły
	2nd	potarłeś, -(e)ś potarł	potarłaś, -(e)ś potarła	potarłoś, -(e)ś potarło	potarliście, -(e)ście potarli	potarłyście, -(e)ście potarły
	3rd	potarł	potarła	potarło	potarli	potarły
	impersonal	potarto
conditional	1st	potarłbym, bym potarł	potarłabym, bym potarła	potarłobym, bym potarło	potarlibyśmy, byśmy potarli	potarłybyśmy, byśmy potarły
	2nd	potarłbyś, byś potarł	potarłabyś, byś potarła	potarłobyś, byś potarło	potarlibyście, byście potarli	potarłybyście, byście potarły
	3rd	potarłby, by potarł	potarłaby, by potarła	potarłoby, by potarło	potarliby, by potarli	potarłyby, by potarły
	impersonal	potarto by
imperative	1st	niech potrę			potrzyjmy
	2nd	potrzyj			potrzyjcie
	3rd	niech potrze			niech potrą
passive adjectival participle		potarty	potarta	potarte	potarci	potarte
anterior adverbial participle		potarłszy
verbal noun		potarcie

Further reading

• potrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• potrzeć in Polish dictionaries at PWN
• Artur Gruszecki, editor (1887), “potrzeć”, in “Słowniczek spod Zakroczymia”, in Wisła : miesięcznik geograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 1, Warsaw: Artur Gruszecki, page 319