potrivnic

Romanian

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic противьникъ (protivĭnikŭ, “enemy”), from Proto-Slavic *protivьnikъ (“opponent”), from *protivъ (“against”) +‎ *-nikъ (deverbal suffix).

Adjective

potrivnic m or n (feminine singular potrivnică, masculine plural potrivnici, feminine and neuter plural potrivnice)

1. adverse, contrary

Declension

		singular				plural
		masculine	neuter	feminine		masculine	neuter	feminine
nominative/ accusative	indefinite	potrivnic		potrivnică		potrivnici	potrivnice
	definite	potrivnicul		potrivnica		potrivnicii	potrivnicele
genitive/ dative	indefinite	potrivnic		potrivnice		potrivnici	potrivnice
	definite	potrivnicului		potrivnicei		potrivnicilor	potrivnicelor

Noun

potrivnic m (plural potrivnici)

1. adversary

Declension

	singular			plural
	indefinite	definite		indefinite	definite
nominative-accusative	potrivnic	potrivnicul		potrivnici	potrivnicii
genitive-dative	potrivnic	potrivnicului		potrivnici	potrivnicilor
vocative	potrivnicule			potrivnicilor