possać

Polish

Etymology

From po- +‎ ssać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.ssat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔssat͡ɕ
• Syllabification: po‧ssać

Verb

possać pf

1. (transitive) to suck for some time

Conjugation

Conjugation of possać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		possać
future tense	1st	possę			possiemy
	2nd	possiesz			possiecie
	3rd	possie			possą
	impersonal	possie się
past tense	1st	possałem, -(e)m possał	possałam, -(e)m possała	possałom, -(e)m possało	possaliśmy, -(e)śmy possali	possałyśmy, -(e)śmy possały
	2nd	possałeś, -(e)ś possał	possałaś, -(e)ś possała	possałoś, -(e)ś possało	possaliście, -(e)ście possali	possałyście, -(e)ście possały
	3rd	possał	possała	possało	possali	possały
	impersonal	possano
conditional	1st	possałbym, bym possał	possałabym, bym possała	possałobym, bym possało	possalibyśmy, byśmy possali	possałybyśmy, byśmy possały
	2nd	possałbyś, byś possał	possałabyś, byś possała	possałobyś, byś possało	possalibyście, byście possali	possałybyście, byście possały
	3rd	possałby, by possał	possałaby, by possała	possałoby, by possało	possaliby, by possali	possałyby, by possały
	impersonal	possano by
imperative	1st	niech possę			possijmy
	2nd	possij			possijcie
	3rd	niech possie			niech possą
passive adjectival participle		possany	possana	possane	possani	possane
anterior adverbial participle		possawszy
verbal noun		possanie

Further reading

• possać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• possać in Polish dictionaries at PWN