posrać

Polish

Etymology

From po- +‎ srać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.srat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔsrat͡ɕ
• Syllabification: po‧srać

Verb

posrać pf (imperfective posrywać)

1. (reflexive with się, vulgar) to drop a deuce unintentionally

Conjugation

Conjugation of posrać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		posrać
future tense	1st	posram			posramy
	2nd	posrasz			posracie
	3rd	posra			posrają
	impersonal	posra się
past tense	1st	posrałem, -(e)m posrał	posrałam, -(e)m posrała	posrałom, -(e)m posrało	posraliśmy, -(e)śmy posrali	posrałyśmy, -(e)śmy posrały
	2nd	posrałeś, -(e)ś posrał	posrałaś, -(e)ś posrała	posrałoś, -(e)ś posrało	posraliście, -(e)ście posrali	posrałyście, -(e)ście posrały
	3rd	posrał	posrała	posrało	posrali	posrały
	impersonal	posrano
conditional	1st	posrałbym, bym posrał	posrałabym, bym posrała	posrałobym, bym posrało	posralibyśmy, byśmy posrali	posrałybyśmy, byśmy posrały
	2nd	posrałbyś, byś posrał	posrałabyś, byś posrała	posrałobyś, byś posrało	posralibyście, byście posrali	posrałybyście, byście posrały
	3rd	posrałby, by posrał	posrałaby, by posrała	posrałoby, by posrało	posraliby, by posrali	posrałyby, by posrały
	impersonal	posrano by
imperative	1st	niech posram			posrajmy
	2nd	posraj			posrajcie
	3rd	niech posra			niech posrają
anterior adverbial participle		posrawszy
verbal noun		posranie

Further reading

• posrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• posrać in Polish dictionaries at PWN