posmutnieć

Polish

Etymology

From po- +‎ smutnieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈsmut.ɲɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utɲɛt͡ɕ
• Syllabification: po‧smut‧nieć

Verb

posmutnieć pf (imperfective smutnieć)

1. (intransitive) to become sad

Conjugation

Conjugation of posmutnieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		posmutnieć
future tense	1st	posmutnieję			posmutniejemy
	2nd	posmutniejesz			posmutniejecie
	3rd	posmutnieje			posmutnieją
	impersonal	posmutnieje się
past tense	1st	posmutniałem, -(e)m posmutniał	posmutniałam, -(e)m posmutniała	posmutniałom, -(e)m posmutniało	posmutnieliśmy, -(e)śmy posmutnieli	posmutniałyśmy, -(e)śmy posmutniały
	2nd	posmutniałeś, -(e)ś posmutniał	posmutniałaś, -(e)ś posmutniała	posmutniałoś, -(e)ś posmutniało	posmutnieliście, -(e)ście posmutnieli	posmutniałyście, -(e)ście posmutniały
	3rd	posmutniał	posmutniała	posmutniało	posmutnieli	posmutniały
	impersonal	posmutniano
conditional	1st	posmutniałbym, bym posmutniał	posmutniałabym, bym posmutniała	posmutniałobym, bym posmutniało	posmutnielibyśmy, byśmy posmutnieli	posmutniałybyśmy, byśmy posmutniały
	2nd	posmutniałbyś, byś posmutniał	posmutniałabyś, byś posmutniała	posmutniałobyś, byś posmutniało	posmutnielibyście, byście posmutnieli	posmutniałybyście, byście posmutniały
	3rd	posmutniałby, by posmutniał	posmutniałaby, by posmutniała	posmutniałoby, by posmutniało	posmutnieliby, by posmutnieli	posmutniałyby, by posmutniały
	impersonal	posmutniano by
imperative	1st	niech posmutnieję			posmutniejmy
	2nd	posmutniej			posmutniejcie
	3rd	niech posmutnieje			niech posmutnieją
anterior adverbial participle		posmutniawszy
verbal noun		posmutnienie

Further reading

• posmutnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• posmutnieć in Polish dictionaries at PWN