poskramiacz

Polish

Etymology

From poskramiać (“to tame”) +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈskra.mjat͡ʂ/
• Rhymes: -amjat͡ʂ
• Syllabification: po‧skra‧miacz

Noun

poskramiacz m pers

1. tamer

   Synonyms: pogromca, poskromiciel

Declension

Declension of poskramiacz

	singular	plural
nominative	poskramiacz	poskramiacze
genitive	poskramiacza	poskramiaczy/poskramiaczów
dative	poskramiaczowi	poskramiaczom
accusative	poskramiacza	poskramiaczy/poskramiaczów
instrumental	poskramiaczem	poskramiaczami
locative	poskramiaczu	poskramiaczach
vocative	poskramiaczu	poskramiacze

Related terms

• poskromić

 

Further reading

• poskramiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poskramiacz in Polish dictionaries at PWN