porządzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *poręditi. By surface analysis, po- +‎ rządzić. First attested in 1564.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔˈʐɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /pɔˈr̝ɔ̃.d͡ʑit͡ɕ/, (17^th–18^th c.) /pɔˈʐɔ̃.d͡ʑit͡ɕ/
• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [pɔˈʐɔɲ.d͡ʑit͡ɕ]

• Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: po‧rzą‧dzić

Verb

porządzić pf

1. (transitive) to rule for a while
2. (transitive, obsolete) to manage

   Synonym: zarządzić

3. (transitive, Middle Polish or dialectal, Przemyśl) to make order

   Synonym: uporządkować

4. (transitive, Middle Polish) to assign; to choose
5. (reflexive with się) to introduce one's rules or regulations on one's own for a while

Conjugation

Conjugation of porządzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		porządzić
future tense	1st	porządzę			porządzimy
	2nd	porządzisz			porządzicie
	3rd	porządzi			porządzą
	impersonal	porządzi się
past tense	1st	porządziłem, -(e)m porządził	porządziłam, -(e)m porządziła	porządziłom, -(e)m porządziło	porządziliśmy, -(e)śmy porządzili	porządziłyśmy, -(e)śmy porządziły
	2nd	porządziłeś, -(e)ś porządził	porządziłaś, -(e)ś porządziła	porządziłoś, -(e)ś porządziło	porządziliście, -(e)ście porządzili	porządziłyście, -(e)ście porządziły
	3rd	porządził	porządziła	porządziło	porządzili	porządziły
	impersonal	porządzono
conditional	1st	porządziłbym, bym porządził	porządziłabym, bym porządziła	porządziłobym, bym porządziło	porządzilibyśmy, byśmy porządzili	porządziłybyśmy, byśmy porządziły
	2nd	porządziłbyś, byś porządził	porządziłabyś, byś porządziła	porządziłobyś, byś porządziło	porządzilibyście, byście porządzili	porządziłybyście, byście porządziły
	3rd	porządziłby, by porządził	porządziłaby, by porządziła	porządziłoby, by porządziło	porządziliby, by porządzili	porządziłyby, by porządziły
	impersonal	porządzono by
imperative	1st	niech porządzę			porządźmy
	2nd	porządź			porządźcie
	3rd	niech porządzi			niech porządzą
passive adjectival participle		porządzony	porządzona	porządzone	porządzeni	porządzone
anterior adverbial participle		porządziwszy
verbal noun		porządzenie

Related terms

nouns

• porządek

 

Further reading

• porządzić in Polish dictionaries at PWN
• Paweł Kupiszewski (10.10.2019) “PORZĄDZIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “porządzić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “porządzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “porządzić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 729
• Aleksander Saloni (1899) “porządzić”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 243