popytać

Polish

Etymology

From po- +‎ pytać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈpɘ.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘtat͡ɕ
• Syllabification: po‧py‧tać

Verb

popytać pf

1. (transitive) to ask around, to consult [with accusative ‘someone’] [with o (+ accusative) ‘about something’]

   Synonym: zasięgnąć języka

Conjugation

Conjugation of popytć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popytć
future tense	1st	popytm			popytmy
	2nd	popytsz			popytcie
	3rd	popyt			popytją
	impersonal	popyt się
past tense	1st	popytłem, -(e)m popytł	popytłam, -(e)m popytła	popytłom, -(e)m popytło	popytliśmy, -(e)śmy popytli	popytłyśmy, -(e)śmy popytły
	2nd	popytłeś, -(e)ś popytł	popytłaś, -(e)ś popytła	popytłoś, -(e)ś popytło	popytliście, -(e)ście popytli	popytłyście, -(e)ście popytły
	3rd	popytł	popytła	popytło	popytli	popytły
	impersonal	popytno
conditional	1st	popytłbym, bym popytł	popytłabym, bym popytła	popytłobym, bym popytło	popytlibyśmy, byśmy popytli	popytłybyśmy, byśmy popytły
	2nd	popytłbyś, byś popytł	popytłabyś, byś popytła	popytłobyś, byś popytło	popytlibyście, byście popytli	popytłybyście, byście popytły
	3rd	popytłby, by popytł	popytłaby, by popytła	popytłoby, by popytło	popytliby, by popytli	popytłyby, by popytły
	impersonal	popytno by
imperative	1st	niech popytm			popytjmy
	2nd	popytj			popytjcie
	3rd	niech popyt			niech popytją
passive adjectival participle		popytny	popytna	popytne	popytni	popytne
anterior adverbial participle		popytwszy
verbal noun		popytnie

Further reading

• popytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popytać in Polish dictionaries at PWN