poprosić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ prosić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈprɔ.ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
  • Syllabification: po‧pro‧sić

Verb

[edit]

poprosić pf (imperfective prosić)

  1. (transitive) to ask somebody

Conjugation

[edit]
Conjugation of poprosić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poprosić
future tense 1st poproszę poprosimy
2nd poprosisz poprosicie
3rd poprosi poproszą
impersonal poprosi się
past tense 1st poprosiłem,
-(e)m poprosił
poprosiłam,
-(e)m poprosiła
poprosiłom,
-(e)m poprosiło
poprosiliśmy,
-(e)śmy poprosili
poprosiłyśmy,
-(e)śmy poprosiły
2nd poprosiłeś,
-(e)ś poprosił
poprosiłaś,
-(e)ś poprosiła
poprosiłoś,
-(e)ś poprosiło
poprosiliście,
-(e)ście poprosili
poprosiłyście,
-(e)ście poprosiły
3rd poprosił poprosiła poprosiło poprosili poprosiły
impersonal poproszono
conditional 1st poprosiłbym,
bym poprosił
poprosiłabym,
bym poprosiła
poprosiłobym,
bym poprosiło
poprosilibyśmy,
byśmy poprosili
poprosiłybyśmy,
byśmy poprosiły
2nd poprosiłbyś,
byś poprosił
poprosiłabyś,
byś poprosiła
poprosiłobyś,
byś poprosiło
poprosilibyście,
byście poprosili
poprosiłybyście,
byście poprosiły
3rd poprosiłby,
by poprosił
poprosiłaby,
by poprosiła
poprosiłoby,
by poprosiło
poprosiliby,
by poprosili
poprosiłyby,
by poprosiły
impersonal poproszono by
imperative 1st niech poproszę poprośmy
2nd poproś poproście
3rd niech poprosi niech poproszą
passive adjectival participle poproszony poproszona poproszone poproszeni poproszone
anterior adverbial participle poprosiwszy
verbal noun poproszenie

Further reading

[edit]
  • poprosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poprosić in Polish dictionaries at PWN