popilnować

Polish

From po- +‎ pilnować. First attested in 1558.^[1]

popilnować pf [with genitive ‘over whom/what’]

(transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring nothing bad happens to someone)
(transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring that someone does what they ought to)
(transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring that something is as it ought to be) [with żeby nie (+ infinitive or past-tense clause) ‘what shouldn't happen’]

Conjugation of popilnować pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popilnować
future tense	1^st	popilnuję			popilnujemy
	2^nd	popilnujesz			popilnujecie
	3^rd	popilnuje			popilnują
	impersonal	popilnuje się
past tense	1^st	popilnowałem, -(e)m popilnował	popilnowałam, -(e)m popilnowała	popilnowałom, -(e)m popilnowało	popilnowaliśmy, -(e)śmy popilnowali	popilnowałyśmy, -(e)śmy popilnowały
	2^nd	popilnowałeś, -(e)ś popilnował	popilnowałaś, -(e)ś popilnowała	popilnowałoś, -(e)ś popilnowało	popilnowaliście, -(e)ście popilnowali	popilnowałyście, -(e)ście popilnowały
	3^rd	popilnował	popilnowała	popilnowało	popilnowali	popilnowały
	impersonal	popilnowano
conditional	1^st	popilnowałbym, bym popilnował	popilnowałabym, bym popilnowała	popilnowałobym, bym popilnowało	popilnowalibyśmy, byśmy popilnowali	popilnowałybyśmy, byśmy popilnowały
	2^nd	popilnowałbyś, byś popilnował	popilnowałabyś, byś popilnowała	popilnowałobyś, byś popilnowało	popilnowalibyście, byście popilnowali	popilnowałybyście, byście popilnowały
	3^rd	popilnowałby, by popilnował	popilnowałaby, by popilnowała	popilnowałoby, by popilnowało	popilnowaliby, by popilnowali	popilnowałyby, by popilnowały
	impersonal	popilnowano by
imperative	1^st	niech popilnuję			popilnujmy
	2^nd	popilnuj			popilnujcie
	3^rd	niech popilnuje			niech popilnują
passive adjectival participle		popilnowany	popilnowana	popilnowane	popilnowani	popilnowane
anterior adverbial participle		popilnowawszy
verbal noun		popilnowanie

^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “popilnować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

popilnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
popilnować in Polish dictionaries at PWN
Paweł Kupiszewski (11.06.2019) “POPILNOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “popilnować”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861) “popilnować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “popilnować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 648
popilnować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego