popielnik

Polish

Etymology

From popiół (“ash”) +‎ -nik. Cognate with Czech popelník, Slovak popolník, Carpathian Rusyn попельник (popelʹnyk).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈpjɛl.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɲik
• Syllabification: po‧piel‧nik

Noun

popielnik m inan

1. ashpan, ashpit

   Synonym: popielorz (Silesia)

2. cineraria

   Synonyms: cyneraria, popielica

Declension

Declension of popielnik

	singular	plural
nominative	popielnik	popielniki
genitive	popielnika	popielników
dative	popielnikowi	popielnikom
accusative	popielnik	popielniki
instrumental	popielnikiem	popielnikami
locative	popielniku	popielnikach
vocative	popielniku	popielniki

Noun

popielnik m pers

1. (literary) a person born from ashes

Declension

Declension of popielnik

	singular	plural
nominative	popielnik	popielnicy/popielniki (deprecative)
genitive	popielnika	popielników
dative	popielnikowi	popielnikom
accusative	popielnika	popielników
instrumental	popielnikiem	popielnikami
locative	popielniku	popielnikach
vocative	popielniku	popielnicy

Further reading

• popielnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popielnik in Polish dictionaries at PWN