ponikło

Polish

Etymology

From poniknąć +‎ -ło.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈɲi.kwɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikwɔ
• Syllabification: po‧ni‧kło

Noun

ponikło n

1. Eleocharis (spike rushes)

Declension

Declension of ponikło

	singular	plural
nominative	ponikło	ponikła
genitive	ponikła	ponikieł
dative	ponikłu	ponikłom
accusative	ponikło	ponikła
instrumental	ponikłem	ponikłami
locative	ponikle	ponikłach
vocative	ponikło	ponikła

Verb

ponikło

1. third-person singular neuter past of poniknąć

Further reading

• ponikło in Polish dictionaries at PWN