poniemiecki

Polish

Etymology

From po- +‎ niemiecki.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ɲɛˈmjɛt͡s.ki/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ski
• Syllabification: po‧nie‧miec‧ki

Adjective

poniemiecki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) belonging to or built by the Germans before World War II

Declension

Declension of poniemiecki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	poniemiecki		poniemiecka	poniemieckie	poniemieccy	poniemieckie
genitive	poniemieckiego		poniemieckiej	poniemieckiego	poniemieckich
dative	poniemieckiemu		poniemieckiej	poniemieckiemu	poniemieckim
accusative	poniemieckiego	poniemiecki	poniemiecką	poniemieckie	poniemieckich	poniemieckie
instrumental	poniemieckim		poniemiecką	poniemieckim	poniemieckimi
locative	poniemieckim		poniemieckiej	poniemieckim	poniemieckich

Further reading

• poniemiecki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poniemiecki in Polish dictionaries at PWN