pomylić

Polish

Etymology

From po- +‎ mylić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈmɘ.lit͡ɕ/

• Audio 1; “pomylić”:

  (file)

• Audio 2; “pomylić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɘlit͡ɕ
• Syllabification: po‧my‧lić

Verb

pomylić pf (imperfective mylić)

1. (transitive) to mix up, to confuse, to confound, to mistake [with z (+ instrumental) ‘with someone/something’]
2. (reflexive with się) to err, to slip up, to make a mistake

Conjugation

Conjugation of pomylić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pomylić
future tense	1st	pomylę			pomylimy
	2nd	pomylisz			pomylicie
	3rd	pomyli			pomylą
	impersonal	pomyli się
past tense	1st	pomyliłem, -(e)m pomylił	pomyliłam, -(e)m pomyliła	pomyliłom, -(e)m pomyliło	pomyliliśmy, -(e)śmy pomylili	pomyliłyśmy, -(e)śmy pomyliły
	2nd	pomyliłeś, -(e)ś pomylił	pomyliłaś, -(e)ś pomyliła	pomyliłoś, -(e)ś pomyliło	pomyliliście, -(e)ście pomylili	pomyliłyście, -(e)ście pomyliły
	3rd	pomylił	pomyliła	pomyliło	pomylili	pomyliły
	impersonal	pomylono
conditional	1st	pomyliłbym, bym pomylił	pomyliłabym, bym pomyliła	pomyliłobym, bym pomyliło	pomylilibyśmy, byśmy pomylili	pomyliłybyśmy, byśmy pomyliły
	2nd	pomyliłbyś, byś pomylił	pomyliłabyś, byś pomyliła	pomyliłobyś, byś pomyliło	pomylilibyście, byście pomylili	pomyliłybyście, byście pomyliły
	3rd	pomyliłby, by pomylił	pomyliłaby, by pomyliła	pomyliłoby, by pomyliło	pomyliliby, by pomylili	pomyliłyby, by pomyliły
	impersonal	pomylono by
imperative	1st	niech pomylę			pomylmy
	2nd	pomyl			pomylcie
	3rd	niech pomyli			niech pomylą
passive adjectival participle		pomylony	pomylona	pomylone	pomyleni	pomylone
anterior adverbial participle		pomyliwszy
verbal noun		pomylenie

Further reading

• pomylić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pomylić in Polish dictionaries at PWN