pomorzyć

Old Polish

Etymology

From po- +‎ morzyć. First attested in 1463–1465.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔmɔr̝it͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔmɔr̝it͡ɕ/

Verb

pomorzyć pf

1. (attested in Masovia) to kill or destroy all of something
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎^[1], Mierzeniec, Płock, line 232:

     Yam obrzymy pomorzyla

     [Jam obrzymy pomorzyła]

Derived terms

verbs

• pomorzać impf

 

Descendants

• Polish: pomorzyć
• Silesian: pōmorzić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pomorzyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pomorzyć. By surface analysis, po- +‎ morzyć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔˈmɔ.ʐɘt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /pɔˈmɔ.r̝ɨt͡ɕ/, (17^th–18^th c.) /pɔˈmɔ.ʐɨt͡ɕ/

• Rhymes: -ɔʐɘt͡ɕ
• Syllabification: po‧mo‧rzyć

Verb

pomorzyć pf

1. (transitive, archaic) to massacre, to slay (to kill many people or animals)

   Synonym: pozabijać

2. (transitive, Middle Polish) to destroy (to destroy many things)
3. (transitive, Middle Polish, of sleep) to take many people
4. (reflexive with się, Middle Polish) to massacre each other, to slay one another

   Synonym: pozabijać się

Conjugation

Conjugation of pomorzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pomorzyć
future tense	1st	pomorzę			pomorzymy
	2nd	pomorzysz			pomorzycie
	3rd	pomorzy			pomorzą
	impersonal	pomorzy się
past tense	1st	pomorzyłem, -(e)m pomorzył	pomorzyłam, -(e)m pomorzyła	pomorzyłom, -(e)m pomorzyło	pomorzyliśmy, -(e)śmy pomorzyli	pomorzyłyśmy, -(e)śmy pomorzyły
	2nd	pomorzyłeś, -(e)ś pomorzył	pomorzyłaś, -(e)ś pomorzyła	pomorzyłoś, -(e)ś pomorzyło	pomorzyliście, -(e)ście pomorzyli	pomorzyłyście, -(e)ście pomorzyły
	3rd	pomorzył	pomorzyła	pomorzyło	pomorzyli	pomorzyły
	impersonal	pomorzono
conditional	1st	pomorzyłbym, bym pomorzył	pomorzyłabym, bym pomorzyła	pomorzyłobym, bym pomorzyło	pomorzylibyśmy, byśmy pomorzyli	pomorzyłybyśmy, byśmy pomorzyły
	2nd	pomorzyłbyś, byś pomorzył	pomorzyłabyś, byś pomorzyła	pomorzyłobyś, byś pomorzyło	pomorzylibyście, byście pomorzyli	pomorzyłybyście, byście pomorzyły
	3rd	pomorzyłby, by pomorzył	pomorzyłaby, by pomorzyła	pomorzyłoby, by pomorzyło	pomorzyliby, by pomorzyli	pomorzyłyby, by pomorzyły
	impersonal	pomorzono by
imperative	1st	niech pomorzę			pomorzmy
	2nd	pomorz			pomorzcie
	3rd	niech pomorzy			niech pomorzą
passive adjectival participle		pomorzony	pomorzona	pomorzone	pomorzeni	pomorzone
anterior adverbial participle		pomorzywszy
verbal noun		pomorzenie

Derived terms

nouns

• pomór

 

verbs

• pomorzyć głodem pf

 

Further reading

• pomorzyć in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pomorzyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pomorzyć sie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (09.05.2019) “POMORZYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pomorzyć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pomorzyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pomorzyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 574
• pomorzyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego