pokorać

See also: pokórać

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /pɔˈkɔ.rat͡ɕ/

Verb

pokorać pf

1. (intransitive, Kielce) Synonym of podołać [with dative]

   Pokorać mu nie mogłam. ― I couldn't cope with it

Further reading

• Władysław Siarkowski (1891) “pokorać”, in “Słowniczek gwary ludowej z okolic Pińczowa”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, page 338