pogonicz

Polish

Etymology

From pogonić +‎ -icz.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [pɔˈɡɔ.ɲit͡ʂ]

Noun

pogonicz m pers

1. (Przemyśl) farmhand (boy who works on a farm)

Further reading

• Aleksander Saloni (1899) “pogonicz”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 243