pogderać

Polish

Etymology

From po- +‎ gderać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈɡdɛ.rat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛrat͡ɕ
• Syllabification: po‧gde‧rać

Verb

pogderać pf

1. (intransitive, colloquial) to grumble for some time, to squawk for some time

Conjugation

Conjugation of pogderać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pogderać
future tense	1st	pogderam			pogderamy
	2nd	pogderasz			pogderacie
	3rd	pogdera			pogderają
	impersonal	pogdera się
past tense	1st	pogderałem, -(e)m pogderał	pogderałam, -(e)m pogderała	pogderałom, -(e)m pogderało	pogderaliśmy, -(e)śmy pogderali	pogderałyśmy, -(e)śmy pogderały
	2nd	pogderałeś, -(e)ś pogderał	pogderałaś, -(e)ś pogderała	pogderałoś, -(e)ś pogderało	pogderaliście, -(e)ście pogderali	pogderałyście, -(e)ście pogderały
	3rd	pogderał	pogderała	pogderało	pogderali	pogderały
	impersonal	pogderano
conditional	1st	pogderałbym, bym pogderał	pogderałabym, bym pogderała	pogderałobym, bym pogderało	pogderalibyśmy, byśmy pogderali	pogderałybyśmy, byśmy pogderały
	2nd	pogderałbyś, byś pogderał	pogderałabyś, byś pogderała	pogderałobyś, byś pogderało	pogderalibyście, byście pogderali	pogderałybyście, byście pogderały
	3rd	pogderałby, by pogderał	pogderałaby, by pogderała	pogderałoby, by pogderało	pogderaliby, by pogderali	pogderałyby, by pogderały
	impersonal	pogderano by
imperative	1st	niech pogderam			pogderajmy
	2nd	pogderaj			pogderajcie
	3rd	niech pogdera			niech pogderają
anterior adverbial participle		pogderawszy
verbal noun		pogderanie

Further reading

• pogderać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pogderać in Polish dictionaries at PWN