podniecenie

Polish

Etymology

From podniecić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔd.ɲɛˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: pod‧nie‧ce‧nie

Noun

podniecenie n

1. verbal noun of podniecić
2. excitement, buzz
3. arousal, titillation

Declension

Declension of podniecenie

	singular
nominative	podniecenie
genitive	podniecenia
dative	podnieceniu
accusative	podniecenie
instrumental	podnieceniem
locative	podnieceniu
vocative	podniecenie

Further reading

• podniecenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podniecenie in Polish dictionaries at PWN